Drodzy Seniorzy i Czytelnicy

Na wstępie dzisiejszego postu, pragnę Wam wszystkim podziękować, za miłe odwiedziny mojej/naszej strony jako Klubu Seniorów. Również, za to że do niej chętnie się dołączacie a szczególnie, za mnóstwo życzliwych słów, które po sobie pozostawiacie. A które, z wielką przyjemnością czytam. Albowiem, jest to świadectwo Waszej dojrzałości i niezłomnej przyjaźni, którą sobie bardzo cenię z wzajemnością ku każdemu z Was. Wybaczcie, moi Drodzy, że w ostatnim czasie bardzo rzadko tu bywam, ale z chwilą nastania wiosny brakuje mi czasu a też bywa, że i sił. Niestety, mam już swoje poważne lata i nie jestem w stanie wszystkiemu sprostać, tak jakbym tego chciał. Większość czasu, przebywamy z żoną w naszym ogrodzie na świeżym powietrzu, które jest nam niezbędne do życia jak każdemu z Was. Również, mamy wiele innych domowych i życiowych obowiązków, którym także musimy na co dzień sprostać. W związku z czym, nie ukrywam, że liczę na Wasze nas zrozumienie i mimo iż rzadko tu bywam, będziecie nadal w naszym Klubie przebywać i dołączać się do jego Grona. Za co, również bardzo dziękuję, bo jest mi ogromnie miło kiedy tu wchodzę i Was czytam. Pozdrawiamy Was wszystkich bardzo serdecznie i życzymy pogody ducha i serca oraz, słonecznej wiosennej pogody w aurze na każdy dzień, do kolejnego się tu a także u Was spotkania. Miłego weekendu Wam wszystkim z radością serca życzymy. Miło nam Kochani, że Jesteście :)

Kłaniam się Drogim Paniom!

Kolegom Szacun!

Róża dla Wszystkich

Korneliusz z Amelią

Kochani!

Jestem bardzo wzruszony, ponieważ przybywa nas w naszym zacnym Gronie Seniorek i Seniorów. Dzięki wielkie, stałym wspaniałym oraz nowym członkom za dołączenie, do naszego Klubu Seniorów. Muszę przyznać, że kiedy zakładałem nasz na Googlach i blogu Klub Seniorów, w najśmielszych myślach nie spodziewałem się, że tylu nas będzie :) Doprawdy jestem bardzo Wami rozradowany, że w tak trudnych czasach jakich dożyliśmy, możemy się mimo wszystko jednoczyć i duchowo wspierać. Uważam, że jest to wielkie i niezwykłe dzieło, które zawdzięczamy internetowi. Wszak wiadomo, że za naszych młodych czasów tej możności nie było i kto by pomyślał, że taki czas nastanie w którym, nie wychodząc z domu można się ze sobą kontaktować i nawiązywać nowe przyjaźnie. Muszę też przyznać, że przez wiele lat od momentu nastania internetu i komputerów, miałem się do tejże techniki na dystans. Dopiero, kiedy moi synowie i wnuki już do perfekcji w nim obeznani mnie do niego przekonali, dopiero wtedy uznałem, że jest to niesamowicie pożyteczna pod wieloma względami sprawa. Szczególnie, dla nas ludzi w podeszłym wieku, z powodu czego każdy z każdym może zachować bliższe lub dalsze relacje, które niejednemu pomagają przetrwać samotność. Pomimo, że zazwyczaj każdy z nas ma dzieci i wnuków czyli rodzinę, ale nie zawsze się z nią nadal pod jednym dachem mieszka. Bywa, że dzieci mieszkają w innym mieście a nawet i państwie, co dziś nikogo już z nas nie dziwi a więc i te relacje, są już nie takie jak kiedyś bywały. Również wiadomo, że w tym wieku nie każdy z nas ma tę drugą połówkę serca, z którą był przez lata związany i może, z tego tytułu czuć się nieco samotny. Toteż, internet jakby nieco tę samotność łagodzi, tak przynajmniej uważam z racji opinii moich znajomych. Aczkolwiek, ja Bogu dziękuję, że moja wspaniała połowa serca jeszcze mi towarzyszy i oby jak najdłużej, bo nawet nie jestem sobie w stanie wyobrazić całkowitej samotności, jakiej wielu z Was zapewne już doświadcza. Dlatego też, z tą myślą założyłem najpierw profil Klubu Seniorów na Google, a potem zdecydowałem się na założenie bloga jako Klubu Seniorów, który dzięki Wam się tak wspaniale rozwija. W związku z czym, mam nadzieję, że mimo samotności odnajdujecie tu chwile radości i duchowego pokrzepienia, we wzajemnych kontaktach i służeniu sobie pomocą, jeśli takowa zaistnieje. Moi Drodzy, chciałbym z Wami być tu codziennie, ale niestety niekiedy nie mogę, za co Was przepraszam. Tym bardziej, że nastała już wiosna a my z żoną mimo wieku, pasjonujemy się naszym ogrodem, który ostatnio pochłania nam dużo czasu a i też sił, co uniemożliwia mi codzienne bycie na blogu. Jednakże, zapewniam Was Kochani, że przynajmniej raz w tygodniu postaram się być z Wami w kontakcie na moim blogu, jak też na Waszych równie wspaniałych blogach, które odwiedzam i czytam z wielką przyjemnością :) Tymczasem, raz jeszcze bardzo wielkie dzięki Wam Wszystkim, za wspólne tworzenie naszego internetowego Klubu Seniorek i Seniorów, który jest wirtualną i jednocześnie realną ostoją każdego z nas, w tym niełatwym czasie świata i naszego kraju. Pozdrawiam Was Wszystkich bardzo serdecznie i życzę, wielu wspaniałych i radosnych oraz pogodnych dni, do następnego się tu zobaczenia. Dla wszystkich miłych i wspaniałych Pań Seniorek a także, dla pozostałych Pań w każdym wieku, pozostawiam serdeczne Ukłony! Natomiast, dla moich również wspaniałych Kolegów Seniorów i Panów Dżentelmenów Szacun! Miło nam Drodzy Przyjaciele, że Wszyscy z nami Jesteście :)

Dla Wszystkich Wspaniałych Pań i Panów!

Korneliusz z Amelią

Moi Drodzy

Miło mi, że do naszego grona Seniorek i Seniorów, dołączają przyszli kandydaci na Seniorki i Seniorów. Z powodu czego, bardzo się cieszę a więc witam wszystkich bardzo serdecznie :) Mam nadzieję, że wspólne chwile i doświadczenia życia każdego z nas, będą nas łączyć a nie dzielić. Ponieważ, zanim każda czy każdy z nas stał się Seniorką lub Seniorem, również był kiedyś młodym i dojrzewającym człowiekiem. A zatem, nie stoi nic na przeszkodzie by i teraz pokolenia się łączyły i wzajemnie wspierały, służąc sobie pomocą. Dlatego też, na obecną chwilę z punktu widzenia jako Seniora apeluję, zarówno do Seniorek i Seniorów a także do młodszego pokolenia o jedność, która pomoże każdemu z nas bez względu na wiek milej i łatwiej przeżyć, te trudne dla nas wszystkich czasy. Chciałbym także, by z nami łączyli się też wszyscy obojga płci Seniorzy z całego świata, jak też młodsze pokolenia bez względu na wiek. Myślę, że byłaby wspaniale gdybyśmy wszyscy wspólnie utworzyli takie miłe w jedności Grono. Czasy dla nas wszystkich nastały trudne, a więc czemu by nie umilać sobie wzajemnego czasu życia, jeśli jest ku temu taka możliwość. Albowiem, jakkolwiek by nie było tak my Seniorzy młodym jesteśmy potrzebni, jak i młodzi nam Seniorom. W związku z czym, chciałbym także poznać wasze opinie na poruszony przeze mnie dzisiejszy temat. Zapewniam, że będzie mi miło zapoznać się z waszymi odpowiedziami, niezależnie jakiego rodzaju będą i że każda sprawi mi ogromną radość. Z góry dziękuję, za odwiedziny i komentarze. Serdeczności, dla wszystkich mnie odwiedzających i czytających. Dla wszystkich miłych Pań a zwłaszcza dla zacnych Seniorek Ukłony! Dla Kolegów Seniorów i zabierających głos Mężczyzn Szacun! Dobrego dnia moi Drodzy!

Ze względu na pierwszy dzień wiosny...

dla Szanownych wszystkich Pań

pozostawiam tę kwiatową mozaikę

wraz z serdecznymi Ukłonami!
Korneliusz

Seniorzy

Chociaż czas szybko minął

i naliczył już sporo lat

wciąż serce jest to samo

a duch młodość czuje

jakby w miejscu stał świat...

Chociaż czas zmienił twarze

sylwetkę też odmienił

schorzeń wiele przydał

czasem dzień w noc zamienił

człowiek wciąż marzy...

Chociaż z trudem się rusza

aktywność wciąż wzrasta

na spacery chodzi

spotyka się z innymi

by nie być samotnym...

Chociaż inaczej świat patrzy

wszystko w mgnieniu przemija

Seniorzy dziś nie w modzie

to jednak Wam powiem

być Seniorem to zaszczyt...

Róże dla wspaniałych Pań Seniorek

Kłaniam się! Korneliusz

Być Seniorem

Wielu w dojrzałym wieku, wstydzi się samego siebie a to jest największy błąd. Ponieważ, być Seniorką czy Seniorem to żaden wstyd, tylko zaleta dana od czasu życia. Co prawda, nie jest to lekki i jak niekiedy miły czas ale jest to czas realizacji, niezrealizowanych przedsięwzięć i marzeń z minionego czasu młodości i dojrzewania. Wszak, każdy z nas wie, że bywały dni kiedy chciało się dożo osiągnąć a przy tym po części zrealizować swoje czy wspólne marzenia. Niestety, posiadanie rodziny i wiążące się z nią odpowiedzialne obowiązki, nie pozwalały na ten stan rzeczy lub po prostu w pewnym sensie ich spełnienia, były wszelkimi trudnościami życia utrudnione. Albowiem, właśnie wiek dojrzałego Seniora umożliwia to czego nie było można zrealizować wcześniej. A mianowicie, można już bez przeszkód rozwijać swoje życiowe pasje, zwiedzać i cieszyć oko widokami w miejscach gdzie się jeszcze nie było, zacieśniać dojrzałe przyjaźnie na które brakowało czasu i spotykać się, w celu wzajemnego umilania sobie czasu na rozmowach, na śpiewaniu a także na potańczeniu w celach zdrowotnych, bo jak wiadomo każdy ruch jest wskazany, lub też się wybrać gromadnie na spacer po pobliskiej naturze, czy też na wspólnym czytaniu ciekawych opowieści bądź oglądaniu interesujących programów a potem je wspólnie przedyskutować, a nawet w obecnej dobie czasu prowadzić bloga i nawiązywać miłe internetowe wzajemne i pożyteczne relacje, które mają moc się wspierania i nieustannego wewnętrznego oraz życiowego i intelektualnego się budowania, w nowej erze czasu nas jako ludzi wiekiem dojrzałych w czym możemy się też uczyć od młodszego pokolenia, wielu pożytecznych i pasjonujących rzeczy o których w czasach naszej młodości czy dojrzewania nie było takiej możliwości, z racji braku internetu. Również i my jako Seniorzy nadal możemy się realizować jako rodzice i dziadkowie, pomagając im w ich dorzecznych trudach życia. Tak więc, wiele jest sposobów by być dumnym i zadowolonym ze swojego wieku człowiekiem, gdyż i my kiedyś byliśmy piękni i młodzi jak nasze potomstwo, tak też i ich czeka w przyszłości to samo co nas, czyli wiek dojrzałego Seniora. A zatem, nie rozpaczajmy i nie wstydźmy się swoich lat życia i nie ubolewajmy nad tym że przemijamy, bo taka jest kolej rzeczy każdego pokolenia tylko z tej też racji, starajmy się żyć przyzwoicie ze stosowną do wieku i naszego samopoczucia kulturą, a szczególnie na miarę pożytecznie dla samych siebie jak i dla naszych potomnych. Mój dzisiejszy post, oddaję pod rozwagę każdemu pokoleniu bez względu na osobę i jej wiek, bo jakkolwiek by nie było każdy w swoim czasie zajmie miejsce Seniorki czy Seniora, a uważam że również jest to piękny czas życia, tylko trzeba chcieć się w nim nadal realizować i dać przykład godnej poszanowania starości. Pozdrawiam serdecznie, wszystkie czytające mnie pokolenia zarówno Pań i Panów, dla których mam ogromny szacunek i uznanie z tytułu dojrzałości i odwagi komentowania moich postów, które dla podtrzymania wzajemnego ducha i pogody życia tu na moim blogu publikuję. Dla Pań Ukłony! Dla Panów Szacun!

Bądź dojrzałym i dumnym

Każde pokolenie niech służy sobie pomocą...

Dla wspaniałych wszystkich Pań!

Kłaniam się! Korneliusz

Konwenanse

Ze względu na obecne trendy mody, tak w ubiorze jak też w zachowaniu się większości, chciałbym poruszyć temat konwenansów. A mianowicie, czy wypada starszym osobom w sile wieku, ubierać i zachowywać się jak dzisiejsza większość ludzi. Z uwagi na to, iż w dzisiejszej dobie czasu nie tylko dojrzewający ale i większość starszych osób, zachowuje się niestosownie do swojego wieku i sytuacji, w jakich się często znajdują. Konkretnie chodzi mi o to, czy wypada starszemu samotnemu panu szukać młodszej towarzyszki i odwrotnie, czyli starszej pani młodszego partnera. Wykluczam, z moich dociekań osoby związane węzłem małżeńskim. Chociaż, w ostatnim czasie zdarzają się także i takie przypadki, że w tym wieku małżonkowie się też zdradzają. Co ja osobiście uważam, za bardzo niestosowny i niegodziwy stan rzeczy. Ponieważ, gdzieś ktoś może z tego powodu bardzo ucierpieć, a zatem moim zadaniem jest to zachowanie bardzo niekonwencjonalne. Z racji faktu, że mam już swoje lata życia i wielkie doświadczenia, uważam i to jednoznacznie, że takie zachowania panów i pań są nie na miejscu. Podobnie jest z się ubieraniem, gdyż dużo ludzi w starszym wieku ubiera się zbyt awangardowo a niekiedy w sposób wyuzdany. I nie ukrywam, że bardzo mnie to gorszy i nie żebym był jakimś starym i zacofanym dziaduniem, ale po prostu z racji samego bycia dojrzałym człowiekiem, który ceni sobie przyzwoitość i stosowne do wieku konwenanse. Dzisiejszy temat, nie dotyczy ludzi jeszcze młodych gdyż młodość ma swoje prawa, które doskonale rozumiem bo także kiedyś młodym byłem. Oczywiście, młodzi również mają prawo się pod moim dzisiejszym wpisem wypowiedzieć i to ich słowo, najbardziej wezmę pod uwagę. Na koniec moich rozważań, chciałbym nadmienić jak mnie w młodości uczono czyli, zarówno mama jak i tato oraz moi dziadkowie zawsze mi mówili: by zachować w sobie samym porządek i prawość, a porządek i prawość zachowa mnie w moim człowieczeństwie i za to, najbardziej jestem im wdzięczny. A jakie jest wasze zdanie, na temat poruszanych zagadnień w moim dzisiejszym poście. Będę wdzięczny, za każdą szczerą wypowiedź. Dla dyskutujących Pań Ukłony! Za wypowiedzi Panów Szacun!

Miłość i wierność, szacunek i prawość wzbogaca każde pokolenie...

Dla Pań

Witam! Wszystkie miłe Panie, które mnie odwiedziły, czytały i skomentowały mój na blogu pierwszy post. Nie ukrywam, że jestem mile zaskoczony tak żywiołową dyskusją, jaka się pod tekstem rozpoczęła. Oczywiście, jak dotychczas z udziałem samych Pań. Mam nadzieję, że i panowie też z czasem wezmą w niej udział. Dlatego też, dzisiejszy post dedykuję wszystkim wspaniałym Paniom Seniorkom, jako moje serdeczne podziękowanie dla każdej z Pań. Kłaniam się!

Dziękuję Drogie Panie!

Witam

Pośród wielu blogów, postanowiłem i ja w sieci zaistnieć, pomimo sędziwego wieku. Jak to przysłowie mówi, nic co ludzkie nie jest nam obce. Tak więc, prowadzenie bloga z dojrzałymi treściami, również do tego porzekadła się zalicza. Z uwagi na to, że wielu sędziwych pań i panów w dzisiejszej dobie czasu, wstydzi się swojej starości. A tu, nie ma się czego wstydzić tylko być dumnym, że się tego właśnie wieku dożyło. Ponieważ, nie każdemu jest on dany. Na wstępie powiem, że starość nie boli a jeśli, to tylko starcza głupota i nic po zatem. Jeśli, ktoś ma inne zdanie, niż to które ja tu określiłem, zapraszam do dyskusji na temat starości i ogólnie dojrzałego życia. Kolegom po wieku, oddaję szacun! Wszystkie miłe, odważne i będące sobą Panie Seniorki pozdrawiam i ukłony wraz z różą zostawiam!

Dla Pań!