Na wstępie dzisiejszego postu, pragnę Wam wszystkim podziękować, za miłe odwiedziny mojej/naszej strony jako Klubu Seniorów. Również, za to że do niej chętnie się dołączacie a szczególnie, za mnóstwo życzliwych słów, które po sobie pozostawiacie. A które, z wielką przyjemnością czytam. Albowiem, jest to świadectwo Waszej dojrzałości i niezłomnej przyjaźni, którą sobie bardzo cenię z wzajemnością ku każdemu z Was. Wybaczcie, moi Drodzy, że w ostatnim czasie bardzo rzadko tu bywam, ale z chwilą nastania wiosny brakuje mi czasu a też bywa, że i sił. Niestety, mam już swoje poważne lata i nie jestem w stanie wszystkiemu sprostać, tak jakbym tego chciał. Większość czasu, przebywamy z żoną w naszym ogrodzie na świeżym powietrzu, które jest nam niezbędne do życia jak każdemu z Was. Również, mamy wiele innych domowych i życiowych obowiązków, którym także musimy na co dzień sprostać. W związku z czym, nie ukrywam, że liczę na Wasze nas zrozumienie i mimo iż rzadko tu bywam, będziecie nadal w naszym Klubie przebywać i dołączać się do jego Grona. Za co, również bardzo dziękuję, bo jest mi ogromnie miło kiedy tu wchodzę i Was czytam. Pozdrawiamy Was wszystkich bardzo serdecznie i życzymy pogody ducha i serca oraz, słonecznej wiosennej pogody w aurze na każdy dzień, do kolejnego się tu a także u Was spotkania. Miłego weekendu Wam wszystkim z radością serca życzymy. Miło nam Kochani, że Jesteście :)

Kłaniam się Drogim Paniom!
Kolegom Szacun!
Róża dla Wszystkich
Korneliusz z Amelią
To to cierpimy na to samo, brak czasu, a "winna" temu wiosna. Kochamy jednak ją i nasze ogródki i trudno blog w tym momencie jest mniej ważny. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńMuszę powiedzieć, że mam podobnie jak Wy i Grażynka. Ponieważ, każdą chwilę spędzam w moim ogrodzie i brakuje czasu na codzienne siedzenie na blogu, ale mimo to chociaż od czasu do czasu do Was z przyjemnością zaglądam :) Zwłaszcza, po tak długiej mojej na blogu nieobecności. W takim razie, życzę Wam obojgu miłego przebywania w ogrodzie i korzystania z wiosennego powietrza, oraz wiele radości z wiosennych barw różnego rodzaju roślinek, które jakkolwiek by nie było koją nasze oczy, serce i duszę :) Pozdrawiam bardzo serdecznie Was oboje i życzę miłej majówki...
OdpowiedzUsuńNa wiosnę jest zawsze najwięcej pracy w ogrodzie...brak czasu to naturalny problem ogrodników !!
OdpowiedzUsuńPiękna różyczka, pozdrawiam !
Tak jak miłe Przedmówczynie i ja mam mnóstwo zajęć na działce. Pozdrawiam wszystkich! Serdeczności!
OdpowiedzUsuńA myslałam, że jestem z tym problemem braku czasu i słabnącego zdrowia osamotniona. Mąż wyjechał do sanatorium, wąz do podlewania ogrodu nawalił pod naporem ciśnienia, a moje ciśnienie podczas pisania emocjonalnego postu podskakuje do 191/101. Tak było wczoraj, bo zapomniałam wieczorem wziąc tabletkę, a pisałam bloga do 23-ej. Piszę czasem w ukryciu przed rodziną, ponieważ lekarz kazał mi na razie odstawić komputer. No to witajcie , kochani seniorzy w domu ;-)
OdpowiedzUsuńWiosna, najpiękniejsza pora roku. Również, uwielbiam bywać w moim ogrodzie. W związku z czym, mi także brakuje czasu na inne sprawy, na bloga też. No ale, od czasu do czasu do Was zaglądam. Serdeczności.
OdpowiedzUsuńWiosna, to czas zwiększonych obowiązków ale i też chęci częstszego przebywania w naturze. Dlatego, odczuwamy brak czasu. Pozdrawiam wszystkich Seniorów! Szacun Korneliuszu!
OdpowiedzUsuńKorneliuszu pozdrawiam i miłych dni
OdpowiedzUsuńOddałbym cały swój czas, by móc przebywać w Waszym ogrodzie. Cóż, tak to jest, nie wszyscy mają wszystko. Dużo słońca i ciepła Wam życzę. Uszanowanko dla Amelii! Szacun Korneliuszu!
OdpowiedzUsuńWiosna jest piękna i dobrze jest trochę popracować, ale też trzeba znaleźć czas dla siebie i na odpoczynek. Pozdrawiam Was Oboje. Szacun Korneliuszu!
OdpowiedzUsuńZgadzam się z treścią Twojego postu, teraz to każdy woli być w ogrodzie. Oczywiście poza pracą i obowiązkami w domu. Wiosna robi swoje i dlatego borykamy się z brakiem czasu na wszystko. Serdeczności.
OdpowiedzUsuńRównież i mi tego czasu wciąż brakuje, ale to chyba jest jego niedościgniony przywilej. Życzę pogody i pozytywnego się relaksowania, a szczególnie miłego odpoczywania pośród natury. Pozdrawiam Was serdecznie. Szacun Korneliuszu!
OdpowiedzUsuńKorneliuszu, może i dobrze że nastała wiosna, przynajmniej możemy się nią w reszcie nacieszyć i naładować akumulatory, na pozostałe dni roku. Kiedy, już nie będzie tak przyjemnie na dworze i dopadną nas melancholijne dni. Blogi nam nie uciekną, bo i tak na nie od czasu do czasu wchodzimy, by dzielić się wiosennymi urokami życia, a więc korzystajcie z nich ku zdrowiu i radości. Pozdrawiam Was bardzo serdecznie.
OdpowiedzUsuńNo właśnie, mi także wciąż czasu brakuje i chyba on nam na stare lata szybciej ucieka. Kiedyś miałam piątkę dzieci i pracowałam a mimo to miałam czas dla siebie, a teraz mi go bardzo brak. Pozdrawiam Amelkę i Ciebie Korneliuszu bardzo serdecznie i życzę Wam miłego dnia...
OdpowiedzUsuńZ czasem bywa różnie, raz jest go za mało a innym razem za dużo. Dlatego nie ma się nim co przejmować, tylko trzeba żyć pełnią życia. Tym bardziej, że jest już wiosna. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńWitam przepiękna wiosna a bardziej lato
OdpowiedzUsuńZ wielką przyjemnością dołączę się do tak wspaniałego Klubu Seniora. Tekst wpisu motywuje i uświadamia, że życie jest piękne. Serdeczności
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Tobą i też tak uważam, ale z ludźmi różnie bywa i dlatego niekiedy mam wątpliwości, czy kiedykolwiek dojdzie między ludźmi do takiej jedności jak być powinna. Obym, nie miała racji bo też chciałabym by tak właśnie było, bo każdemu z nas od razu lepiej by się żyło, ale czy będzie to się okaże. A życie jest piękne i warto o nie dbać, bo nikt za nas tego nie zrobi. Natomiast z czasem, nie ma co walczyć bo on swoje i my też swoje a ważne by radośnie i pożytecznie żyć. Pozdrawiam Was oboje i ślę uściski dla Amelii :) Serdeczności Korneliuszu
OdpowiedzUsuńTrudno nie zgodzić się z powyższym przesłaniem, jak najbardziej na tak. Ukłony dla Amelii! Szacun Korneliuszu!
OdpowiedzUsuńDojrzałość, to świadectwo odpowiedzialnego człowieka.
OdpowiedzUsuńChociaż, zdarza się rożnie ;) Pozdrowionka! Karol
Niestety, kiedy jest się młodym w innych barwach i kształtach widzi się ten świat, niż w wieku bardzo dojrzałym. Z biegiem czasu, na podstawie wielu zdarzeń wiele rzeczy się zmienia a nawet niektóre przyjaźni, które wydawałoby się że tworzą jedność a jednak się rozpadają, co budzi wielki żal i rozczarowanie. No cóż, nie wiem czy takie jest życie, czy może nazbyt zmienni są ludzie i wydaje mi się ta druga opcja najbardziej prawdopodobna. Wspaniale byłoby, gdyby ludzie byli świadomy z wartości jedności i przyjaźni, to wtedy i życie miałoby większy sens i dawałoby dużo więcej wzajemnej radości i oby tak było. Ważny temat poruszasz, którego nie sposób zakończyć jednym komentarzem, ale pozostanę przy tym co już napisałam, nie rozwodząc się nad resztą. Pozdrawiam Korneliuszu i Amelio
OdpowiedzUsuńSerdecznie witam i pozdrawiam, jako jedna z seniorek, początkująca blogerka :-)
OdpowiedzUsuńWspaniałe przemówienie Seniora do Seniorów ;) Oby tak było i szkoda, że nie zawsze tak jest. Znakomita refleksja, dla każdego wieku. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńSłowa i odezwa, zawsze na czasie...
OdpowiedzUsuńPogodnego dnia Korneliuszu